[slideshow id=78]
Pech voor wie er niet was: Je kon er de laatste maanden niet naast kijken, op elke oldtimerbeurs, in elk tijdschrift van formaat zag je een aankondiging van wat “de Saroléa-tentoonstelling” zou gaan worden. Op 17 en 18 oktober was het dan zover. Ik was er de vrijdag bij toen alles werd opgesteld en toen al zag je dat dit niet zomaar een opeenstapeling van motorfietsen ging worden. De organisatoren mochten dan wel aan hun proefstuk toe zijn, al meteen kon je zien dat ze grandioos geslaagd zouden zijn in hun opzet: een overzichtstentoonstelling van alles wat met het merk te maken had.
Tekst en fotografie: AnimalJaren werk was er aan vooraf gegaan, mensen zoeken die wat ter beschikking wilden stellen, gaande van fietsen en bromfietsen tot motoren en affiches. Echter, erg zeldzame stukken krijg je niet zomaar los, daarvoor moet je contacten hebben met mensen die vertrouwen hebben kunnen kweken bij anderen. En ook daarin was men geslaagd, een gans team van personen had men samen gesteld, één voor één konden ze als een autoriteit worden beschouwd in hun gebied: fietsen, racemachines, militaire machines, sportmotoren, pioniers… noem het maar op. Het resultaat was dat meer dan 160 verschillende machines vanuit binnen- en buitenland dat weekend naar het Vlaamse Berlare kwamen afgezakt. Een opsomming ga ik hier niet geven, dan zijn we meteen goed voor een paar bladzijden, wel even de grote lijnen overlopen van wat er nu te zien was.
De organisatoren hadden gekozen voor een thematische opbouw van het geheel. Je vond er een aantal van elkaar afgescheiden eilandjes per thema: de pioniers, flattanks, de vooroorlogse machines, de sportmotoren, de naoorlogse machines, de militairen, de fietsen, de lichte tweetakten en tot slot de Atlantic’s. Wat meteen opviel was de kwaliteit van het merendeel van de machines, er stonden heel wat unieke juweeltjes tentoon gesteld, met veel liefde gerestaureerd en dat zag je d’er ook aan. Om het contrast nog wat te verduidelijken vond je er ook enkele ongerestaureerde exemplaren bij. De organisatoren hadden meer dan 200 motoren ter beschikking maar door de omvang van de zaal was men genoodzaakt er uiteindelijk een veertigtal niet te selecteren. Een moeilijke taak, maar er moest toch ook nog plaats zijn om de bezoekers een overzichtelijk beeld te bezorgen van het geheel. De aankleding was er ook eentje om U tegen te zeggen. Overal vond je affiches, grote spandoeken en kleine accessoires in vitrinekasten die de boel dat ietsje extra gaven dat we dikwijls missen bij zo’n tentoonstelling. Op elk eilandje vond je natuurlijk ook een specialist die wat uitleg kon verschaffen aan wie dat wou. Als je daar dan rondloopt hoor je natuurlijk menig verhaal en een paar ervan wil ik jullie toch niet onthouden.