In het midden van de vijftiger jaren stond Norton onder druk van de Amerikaanse markt. Men wilde meer cilinders en meer cilinderinhoud. Aan het einde van de 40’er jaren had Norton al gebroken met de ééncilinder traditie. Maar alhoewel het ”Model 7 Dominator” geen slecht figuur sloeg tegenover de concurrentie, was er pas sprake van een koppositie toen in 1952 de Dominator 88 op de markt kwam, die beschikte over het fameuze ”featherbed” frame. Als zijspanmachine was overigens de Dominator 99, die vier jaar later werd geïntroduceerd, beter geschikt. De sportieve reputatie van Norton werd in stand gehouden door 650 SS uit 1961. Deze motor bereikte maar liefst 110 mijl topsnelheid (175 km/u). Dankzij het ”featherbed’-frame en de ”Roadholder”-voorvork deed hij dat op onnavolgbare wijze. Dit overigens in tegenstelling tot de Norton Atlas die sportiviteit in welke vorm dan ook, absoluut vreemd was. Wel had de machine de twijfelachtige eer de grootste twin van die tijd te zijn, hetgeen overigens met ongelooflijke vibraties gepaard ging. Met de ”Commando’-serie, die vanwege reorganisaties uitsluitend in de AMC-fabriek in London ontstond, kon Norton voor de laatste keer met de rest van de wereld concurreren. Er was genoeg vermogen aanwezig bij de 745 cc en later 828 cc twins. Pas met het zogenaamde ”Isolastic’-frame, waarbij zowel motor, versnellingsbak als achtervork in rubber zijn opgehangen, was het vermogen van deze ernstig vibrerende twins daadwerkelijk te gebruiken.
Een bijzondere machine was overigens ook de de ”Jubilee” die, verrassenderwijs ter gelegenheid van het 60-jarige jubileum van het merk geïntroduceerd werd. De machine was bijzonder vanwege het feit dat de motor maar 249 cc telde, maar toch een tweecilinder kopklepper was. Succes was voor dit model, evenals zijn opvolgers, de Navigator, met 349 cc en de Electra, met 383 cc en elektrische starter, niet weggelegd. Voor de 500 cc racetwins waren niet de zelfde successen als de één­cilinders weggelegd, maar toch konden ook deze machines suc­cessen boeken. Later werden zelfs met de Commando’s nog suc­cessen in de langeafstandsracerij in Daytona behaald, net als bij de TT.