Al voor de Tweede Wereldoorlog bezat Alfonso Morini een fabriek waarin voertuigen gebouwd werden. Daarnaast was hij ook medeoprichter en coureur bij M.M. in Bologna. Na de oorlog begon Morini met de productie van eigen motorfietsen, die aanvankelijk door zuigergestuurde 125 cc tweetakt twins werden aangedreven. Later werd volledig overgeschakeld naar viertakt motoren, zelfs in de 50 cc klasse.
Het Morini programma bestond uit verschillend uitgevoerde ééncilinder kopkleppers met 98, 123, 174 en 239 cc inhoud, die meestal waren uitgevoerd met een enkel wiegframe, waarbij de motor het onderste deel van de wieg vormde.
Spraakmakend waren de DOHC ééncilinder racers met een inhoud van 175 en 250 cc. Met laatstgenoemde was het Targuino Provini bijna gelukt om het wereldkampioenschap onder de neus van Jim Redman op de viercilinder Honda te trekken. Slechts twee punten bedroeg het verschil. Op basis van de 175 cc ontstond er een kleine serie van het type ”Rebello”, een type dat uiteraard tegenwoordig zeer geliefd is.
Nadat de oprichter in 1969 overleed, verscheen er een hele nieuwe motorgeneratie, ontworpen door ingenieur Franco Lambertini. De kopklepper V-twin met een cilinderhoek van 72° werd als 250, 350, 400 en 500 cc straat- en off road uitvoering aangeboden. Later verscheen er zelfs nog een 125 cc, door de achterste cilinder te amputeren. Een gemeenschappelijk element van de hele serie waren de vlakke cilinderkoppen met parallel opgestelde kleppen en een verbrandingsruimte in de zuiger: het zogenaamde ”Heron”principe.