De lichte motorfiets van Norbert Riedel uit Immenstadt was in elk opzicht bijzonder. Een geniaal idee dat technisch niet uitontwikkeld was en twee jaar na productiestart onder vreemde omstandigheden opgedoekt werd. Dat laatste kon geschieden door druk van concurrerende motorfabrikanten bij de kredietverstrekker van Riedel AG. Veel scheve gezichten in die tijd, want veel motorhandelaren die Riedel AG voor zich gewonnen had, moesten nu grote verliezen lijden.
De problemen bij de R100 begonnen echter al door een te vroege produktiestart. Zo kwamen er al snel problemen met de enkelvoudige krukaslagering van de tweetakt, de kickstartvrijloop ging snel kapot en de uitlaat, die door de achtervork heenloopt, werd dichtgedrukt. Helaas konden de reparatiekosten, die binnen de garantie vielen, niet worden opgevangen. De prijscalculatie was erg krap, de motor kostte slechts DM 775.
Daarbij was het concept toegespitst op lage productiekosten, waardoor de motor zo revolutionair oogde. Het dragende framedeel was een gebogen buis, waaraan het balhoofd was bevestigd. Daaraan was de eenzijdige voorwielophanging bevestigd, dat ook uit gebogen buis gemaakt was, met parallellogram geleiding en spiraalveer. Aan de onderkant van de centrale framebuis zat een centraal rollengelagerde buis, die via een spiraalveer tegen de centrale framebuis leunde. Daar was het motorblok mee afgeveerd. Aan het voorste gedeelte van deze buis, die meteen als uitlaat fungeerde, zat het blok bevestigd. Aan de andere kant was het achterwiel opgehangen. Geniaal was dat zowel de centrale framebuis, als de swingarm en de voorwielophanging uit hetzelfde materiaal bestonden. Het voor- en achterwiel waren identiek en onderling uitwisselbaar. Ondanks het feit dat het publiek niet bepaald tevreden was over het systeem, begon Riedel met de constructie van een tweecilinder. Deze werd in de motorsport ingezet. Tot een serieproductie kwam het echter niet meer met deze 150 cc machine.