Over een Harley-Davidson spreek je met ontzag. ”Een never ending story of success”, een door gerichte marketing tegenwoordig florerende motorproducent.
Als motorfanaten met de Amerikaanse droom zaten ze daar bijna een eeuw geleden te sleutelen in hun houtschuurtje in Milwaukee/Wisconsin, William Harley en de drie gebroeders Davidson, Arthur, Walter en William. De motor waar ze mee bezig waren had nog weinig van doen met de zware V-twin, waar Harley-Davidson al heel lang voor staat. Ze waren een luchtgekoelde ééncilinder van nog geen 410cc cilinderinhoud in een veredeld fietsframe aan het prutsen. Een atmosferisch gestuurde inlaatklep, ofwel snuffelventiel, en een mechanisch gestuurde uitlaatklep verzorgden en voerden de hete gassen af. Secundaire aandrijving gebeurde via een riem. Het drie PK sterke motorrijwiel was in 1903 klaar en zou slechts in geringe oplage gemaakt worden. Harley-Davidson was geboren.
De Silent Grey Fellow was, toen de eerste 45° V-tweecilinder in 1909 werd geïntroduceerd, naar 574cc cilinderinhoud gegroeid en leverde al 5 PK. Enige luxe had de fiets inmiddels ook verdiend met gashandvat en swingarmvoorvering.
De problemen kwamen met de 1000 cc V-twin. Het snuffelventiel, dat bij de ééncilinder perfect werkte, weigerde goede dienst in de V-twin. Het duurde dan ook niet lang, voordat de produktie van de machine werd gestopt. De 1 liter kop/zijklepper (ioe), een motor die zo succesvol zou worden, werd in 1912 geboren. De motor werd in de Eerste Wereldoorlog als legervoertuig ook bekend in Europa. Vanaf 1919 was het F-model (magneetontsteking) en het J-model (accu-bobineontsteking) verkrijgbaar. Zo later ook de 1200cc versie, die motorisch verder identiek was, vanaf 1922. Inmiddels waren drieversnellingsbak, kickstart en kettingaandrijving standaard gemonteerd. Zelfs een boxer Harley heeft bestaan. De sensatie van 1919, 600cc groot, werd tegelijk met de ééncilindermodellen vier jaar later uit productie genomen. Harley vond haar weg naar het ééncilindergebeuren drie jaar later weer terug in de 350cc zij- en kopkleppers. Daarmee kreeg Harley-Davidson echter in Europa geen voet aan de grond.
Harley vond inmiddels geduchte concurrenten in Excelsior en Indian en kwam zodoende met de driekwartliter zijklepper, dé sensatie van 1929. De bijzondere fiets zou wereldwijd afzet vinden. Niet alleen vanwege het gebruik als militaire fiets in de Tweede Wereldoorlog. De WL werd tot 1951 gebouwd en doorontwikkeld. In 1930 werd ook de 1200, een zijklepper, en kreeg de bijnaam Flathead. Een opgeboorde 1340cc versie verscheen in 1936. Motorisch gelijk aan de 1200cc. Het 1340-model verwierf grote populariteit, ondanks de thermische en trillingsproblemen die men met deze Harley ondervond.