Aan het eind van de zestiger jaren stonden de Japanners met de neus vooraan bij de wereldwijd opbloeiende motormarkt. Maar precies op het juiste moment kon BMW met de geheel nieuwe /5 serie boxermotoren aanhaken. De 500 leverde 32 pk, de 600 cc machine 40 pk en de 750er leverde 50 pk. Een kenmerkend punt van de boxers was de “eenheidskrukas” die met een slag van 70,6 mm voor alle modellen gelijk was. Verbazingwekkend genoeg is dat tot de meest recente R100 modellen zo gebleven. Het dubbele wiegframe en de overige componenten van het rijwielgedeelte waren ook volgens het bouwdoosprincipe opgezet. De /5 serie heeft, met de R 75/5 als duidelijke koploper al verzamelaarwaarde. Uit de latere /5 en /7 serie zijn momenteel alleen de topmachines gezochte exemplaren. Daarbij hoort zeker de 200 km/u snelle R 90 S, de eerste boxer met een grotere cilinderinhoud dan 750 cc. Meest kenmerkend aan deze machine waren het stuurkuipje en de buddy met plastic “kontje”. De 67 pk sterke S werd in tegenstelling tot de andere boxers niet voorzien van Bing carburateurs maar van 40 mm Dell‘ortos.

Een wissel op de toekomst was ook de R 100 RS uit de /7 serie van 1976. Met zijn, ten opzichte van de R 90 S, tot 980 cc opgeboorde motor en de eerste in een windtunnel ontwikkelde volle kuip, nam hij de Japanse concurrenten met meer vermogen de wind uit de zeilen en stal hij de show. Nadat op 19 december 1996 de laatste tweeklepsboxer van de band liep, hebben de BMW modellen van ‘69 direct verzamelaars waarde gekregen

[TABLE=23]