Ingebouwde schijfrem
Twee jaar later, tijdens de motortentoonstelling in Barcelona, presenteerde Sanglas alweer een nieuw model: de 500S die er nog fraaier uitzag dan zijn voorganger en als standaarduitrusting een klein stuurkuipje meekreeg (dit ontbreekt op de motor van Koos). Technisch verschilde de 500S niet veel van de 400E; de boring was vergroot van 82,5 tot 89,5 mm en de betrouwbaarheid was toegenomen doordat de Spaanse ingenieurs een nieuw type krukas hadden geïntroduceerd. De aluminium cilinder en kop waren zwart gespoten, net als de carterdeksels en de tank en de zijkastjes waren uitgevoerd in rood. Bovendien was de 500S uitgerust met een 280 Watt wisselstroomdynamo. Wel heel bijzonder was de voorrem die op het eerste gezicht op een traditionele trommelrem leek, maar bij nadere bestudering een dubbele schijfrem bleek te zijn die door een geventileerde trommel tegen onaangename weersomstandigheden werd beschermd. Hierdoor kwam Sanglas uitgebreid in de publiciteit, de nieuwe voorrem werkte goed en werd in de vakliteratuur luid geprezen. Enkele jaren later nam Honda deze Spaanse vinding over en gebruikte hem op diverse modellen.

De 500S was circa 8 PK sterker dan de 400E en haalde wel de indertijd opgegeven topsnelheid van 160 km/uur.

In Engeland beschouwde men de Sanglas éénpitters als de nazaten van hun eigen roemruchte “singles” maar desondanks zijn de Spaanse machines nooit populair geworden in Albion. Daar zijn verschillende redenen voor aan te geven. De Ierse politie had in het verleden, zoals reeds eerder vermeld, slechte ervaringen opgedaan met de oudere typen en vond Sanglas niet betrouwbaar. In 1976 was Piper Engineering van plan de 500S te importeren. Zij kregen een proefexemplaar dat voor een testrit werd uitgeleend aan de redactie van een motortijdschrift. Tijdens de testrit kwamen diverse problemen naar boven, die enige tijd later door Piper zelf werden bevestigd. Bovendien vond een eerdere gegadigde voor het importeurschap, de motor uit Barcelona te duur.