Wie heeft in Nederland niet met een Solex of Berini ‘eitje’ of Victoria Vicky gereden of in de la, oude foto’s van oma of opa gevonden met hun eerste motorvoertuig, die zij bij harde wind moesten aanvullen met ouderwetse voetenarbeid via de aanwezige trappers… Maar dit was de nieuwe rage van de jaren ‘50 en ook na de moeilijke oorlogsjaren het enige dat betaalbaar was. De meeste modellen waren ook geschikt voor dames met lange rokken, voor mijnheer pastoor, voor jong en oud. Vooral Nederland had een legioen aan fietsen met hulpmotoren, eigen aan een vlak land. In Frankrijk zag ik een Solex prototype met twee motoren, een vooraan en een achteraan om toch de klim aan te kunnen.
Over heel Europa had je dergelijke ontwerpen, zowel met rol, snaar als kettingaandrijving. De een al handiger om op een fiets te plaatsen dan de ander. De een verkocht als compleet geheel, de andere in kits door de plaatselijke fietshandelaar te monteren. Bekende merken waren Le Poulin, Mosquito, Amo, Cyclemaster, Itom, Velovap, Motobécane, Bianchi (Aquilotto) en Lohman.
