[slideshow=7]

De in 1912 als “Aeronautica Macchi” in Milaan opgerichte fabriek maakte tot aan het eind van de Tweede Wereldoorlog burger- en militaire vliegtuigen. Na de oorlog stond het bedrijf met de rug tegen de muur en moest omschakelen naar de productie van voertuigen. De driewielige transporters uit de periode tussen 1945 tot 1950 werden vanaf 1951 opgevolgd door de eerste lichte motorrijwielen met tweetaktmotoren. In het midden van de vijftiger jaren ontstond, lang voordat het merk uit Varese door Harley-Davidson opgekocht zou worden, de eerste voornamelijk in Italië verkochte viertakt motorfiets, waarvan de liggende kopklep ééncilinder met een slagvolume van 172 cc uit de types “Ala Bianca” en “Ala Rossa”, zou dienen als basis voor alle verdere ontwikkelingen. Van 1960 tot 1978 -sinds die tijd behoort de fabriek uit Varese tot de Cagiva Groep- reden de Aermacchi’s onder de Stars And Stripes van de Harley-Davidson Motor Company, die de Vareser motorsmid had opgekocht. In deze periode (‘59 – ’68) werden de veruit meest succesvolle Aermacchi’s, de 250 cc grote “Ala Verdes” geproduceerd. Later volgden de 350 cc versies, die met hun rauw lopende krachtbronnen niet aan het succes van de 250-ers konden tippen. Het laatste model met de Aermacchi ééncilinder viertaktmotor dateert uit 1974 en was de Aermacchi Harley-Davidson SS 350. Vooral in Engeland, bij de enthousiast gereden races voor klassiekers, zijn de succesvolle ééncilinders erg geliefd en worden er op grote schaal nieuwe onderdelen aangemaakt. De zeldzame “Ala d’Oro” racemotoren zijn bijzonder gezocht omdat een groot deel van de reputatie van het merk op deze types is gebaseerd. De dappere ééncilinders waren vooral op bochtige pistes steeds weer goed voor verrassingen en staken de grote merken in de zestiger jaren ettelijke malen de loef af. En dat was een prestatie, want zelfs in de hoogtij­dagen van Renzo Pasolini had de motor nog zijn gewone stoterstangen in plaats van bovenliggende nokkenassen. De meeste “Ala d’Oro’s” die nu te koop worden aangeboden zijn “opgewaardeerde” wegmotoren.

[TABLE=5]