Na twintig jaar had ik mijn 900 cc Japauto weer terug gekocht. Van die twintig jaar heeft hij er vijftien geslapen. In een riante boerenschuur. Bij het proefzitten blijken de clip ons lager- en de tank hoger dan in mijn herinnering.
Maar misschien ligt dat aan mijn rug en mijn buik. De voetsteunen zitten ook raar hoog. Kan inmiddels ook aan mijn knieen liggen. Het ding met zijn monsterlijke polyester tank heeft nog steeds zuigers van een Honda Black Bomber, vier open Dell’Orto carburateurs een totaal open vier-in-één uitlaatsysteem met polsdikke voorbochten. En hij is volkomen ondergescheten door duiven of vergelijkbaar vee.
Na twee weekenden reanimeren is de Honda Bastaard klaar om wakker gekust te worden. De motor slaat aan met de brul van een koe die moet bevallen van een stadsbus. Ik herinner me dat er ook een hete nokkenas in zat. De viercilinder loopt met het brokkelige geluid van een getunede V8. De klappen uit de uitlaat zijn droog en hard. Banden die twee decennia niet gerold hebben geven niet de optimale grip. Maar met wat beleid kom je er de bochten mee door. Als het blok door en door op temperatuur is geef ik gas. Echt gas.
De ouwe Honda gaat nog echt voor uit. Hij klinkt als of er iemand met een motorzaag bevroren zeehondjes fileert. Met de oren plat in de nek stuif ik een Mercedes voorbij. Dan klimt het toerental opeens ongeremd. Ik heb geen aandrijving meer. Ik kijk omlaag en zie het voorste kettingwiel dapper zijn rondjes draaien. Iemand is er met mijn ketting vandoor! Ik besluit op de vluchtstrook uit te rollen en wordt ingehaald door de Mercedes van zo net.
Het ding stopt voor me op de vluchtstrook. De chauffeur komt er grauw en met een nat voorhoofd uit. Hij vraagt me wat er is gebeurd. Ik zeg dat ik er ook nog maar net ben en het dus ook niet weet. De voorlopige oplossing van het raadsel wordt duidelijk: tijdens het accelererend inhalen was mijn ketting gebroken. De beschermkap van het primaire kettingwiel was gedemonteerd. Net als het kettingscherm.
De ketting was dus op de vlucht gegaan en de Mercedist had hem wentelend op zijn voorruit zien afkomen.
Mijn insteek dat hij blij mocht zijn omdat hij nu niet alleen een ster op zijn grille, maar er ook één in zijn voorruit had was hem wat kort door de bocht.
